วันอาจารย์ให้ออกมานำเสนอ ของเล่นวิทยาศาสตร์ที่ได้เตรียมมาของแต่ละคน ของดิฉันได้นำเสนอเป็น โทรศัพท์จากกระป๋อง ซึ่งเพื่อนได้นำเสนอกันมาหลายอย่าง บ้างคนก็เป็นการทดลองวิทยาศาสตร์ ส่วนบ้างคนเป็นของเล่นตามมุม ซึ่งไม่ตรงตามหัวข้อที่อาจารย์กำหนดไว้แต่ก็จัดเป็นคะแนนงานชิ้นต่อไป
โทรศัพท์ 4 G การที่เรียกชื่อของเล่นว่า “โทรศัพท์” คงเรียกชื่อตามผู้ใหญ่ที่เรียก Telegram แต่ด้วยการฟังและการออกเสียงไม่ใช่เจนจึงออกเสียงเพี้ยนไป ต่อมาได้บัญญัติศัพท์ว่า “โทรเลข” การโทรเลขเริ่มก่อกำเนิดมาแต่ปลายรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 และมีการวางสายโทรเลขในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5
การทำของเล่นซึ่งเด็กๆและชาวบ้านเรียกว่า “ตะแล็บแก็บ” นี้ คงมีความเข้าใจคลาดเคลื่อน คิดว่า “ตะแล็บแก็บ” คือโทรศัพท์ เพราะ “โทร” แปลว่า “ไกล” และศัพท์แปลว่า “เสียง” เมื่อรวมคำแปลเข้าด้วยกันมีความหมายว่า “เสียงที่มาจากทางไกล” เด็กๆจึงได้หาวัสดุชนิดต่างๆมาทำที่พูดโทรศัพท์และที่รับโทรศัพท์
วัสดุอุปกรณ์
1. กระป๋องนม 2 ใบ
2. ด้าย/เชือก
3. ไม้กลัด
วิธีทำ1. นำกระป๋องนมข้นหวานที่เปิดใช้แล้วมา 2 ใบ แล้วเลาะเอาฝากระป๋องที่เปิดทิ้ง พร้อมกับใช้ค้อนเล็กๆ ทุบรอบกระป๋องส่วนที่เอาฝาออกให้เรียบ
2. สำหรับด้านก้นของกระป๋องนม ให้เจาะเป็นรูเล็กๆ ด้วยตะปู แล้วนำปลายด้ายที่มีความยาวตามที่ต้องการ สอดเข้าในรูที่ก้นกระป๋องนมแล้วผูกไว้ด้วยไม้กลัดเล็กๆ ไว้ภายในกระป๋องเพื่อกันไม่ให้ด้ายหลุด จากนั้นนำปลายด้ายอีกข้างหนึ่งไปทำในลักษณะเดียวกันกับกระป๋องนมอีกใบ
วิธีการเล่น1. ผู้เล่น 2 คน จับกระป๋องนมคนละ 1 ใบ แล้วดึงเชือกให้ตึง
2. ให้ผู้ฟังเอากระป๋องจ่อที่หู
3. ผู้พูด พูดใส่ในกระป๋องโต้ตอบกัน โดยให้สลับกันเป็นผู้ฟังและผู้พูด
ประโยชน์1. ส่งเสริมทักษะด้านการเป็นนักประดิษฐ์
2. ส่งเสริมพัฒนาการด้านอารมณ์ สังคม และภาษา
3. เสริมสร้างหลักความเข้าใจในการเคลื่อนที่ของเสียง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น